سلام
وقتتون بخیر دوستان مشاور.کو!
ان شاءالله که روزهای خوبی داشته باشید.
خیلی وقت بود که پست جدیدی نذاشته بودم توی مشاور، و خیلی دلم براتون تنگ شده بود
سعی میکردم پست ها رو بخونم و اگه میتونم جواب خوبی بدم!
این وسط به یه سری پست ها هم دعوت میشدم که نظر لطف دوستان بود مبنی بر اینکه من بتونم کمکی کنم!
بعضی از این پست ها رو میخوندم خیلی دلم میخاست یه جواب درست و حسابی بدم! اما بعد دلم نمیومد و میگفتم شاید استارتر بهش بربخوره!
واسه همین تصمیم گرفتم تو یه تاپیک جداگانه در مورد مسئله ایی که تو اکثر این تاپیک ها دیدم با شما صحبت کنم!
مشکل مشترکی که من توی تاپیک اکثر زوج ها دیدم ( دوستی یا نامزدی، یا عقد و ازدواج و ... )
این بود که " اونجوری نیست که من دلم میخاد!!!" یا " چجوری باشم که اون خوشش بیاد؟؟"
جواب من به این پست ها فقط یه چیز بود...این
بله همین شکلک تعجب و همین شکلک دهن کجی!
خانم ها و آقایونی که پست منو میخونید خیلی دوست دارم به این سوال من جواب بدید و با هم این مسئله رو حلش کنیم که
وقتی کسی ما رو همینجوری که هستیم قبول نداره پس چطور میشه باهاش وارد رابطه شد؟؟؟
از یه زاویه ی دیگه...وقتی ما کسی رو همونجوری که هست قبولش نداریم پس چطور میخایم که باهاش زندگی کنیم؟؟؟
وقتی میدونیم کسی ملاک های لازم برای ادامه دادن یه رابطه رو نداره پس چرا باهاش ادامه میدیم؟؟
فرار از تنهایی؟؟ واسه اینکه بگیم ما هم یکی رو داریم؟؟ یا واسه اینکه بگیم یکی هم از ما خوشش اومده؟؟؟
ارزششو داره؟؟ به تنش های عصبی و درک نشدن ها می ارزه؟؟؟؟
واقعا قابل درک نیس برام وقتی یه خانمی میگه به همسرم میگم اینجوری باش تا من خوشم بیاد ازت!!!!!!! خب عزیز من شما که خوشت نمیومد چرا زنش شدی؟؟؟ مگه این فرد شخصیت نداره که باید اونجوری باشه که شما میگی؟؟؟؟
یا وقتی یه آقایی میگه به نامزدم میگم بگو بخند اجتماعی باش که من خوشم بیاد!!!! خب آقای محترم شما مگه ندیدی این خانم درون گراست...چرا میخای به زور تغییرش بدی؟؟؟ پس عاشق چی شدی؟؟؟
خیلی از مشکلات ماها تو ازدواج از همین چیزا شروع میشه
از اینکه فکر میکنیم طرفمون بعدا تغییر میکنه ، یا به قول بعضی درست میشه!!!!
باور کنین کسی که بیست و چند سال یه جور زندگی کرده خیلی سخت میشه عوضش کرد! مگر اینکه خودش بخاد!
پس لطفا و خواهشا با تصور تغییر دیگری وارد رابطه نشید چون موفق نمیشید وقتی اون فرد خودشو اونجوری دوس داره!
اگه همسرتون رو همینجوری که هست قبولش ندارید اصلا وارد رابطه نشید...چون اینجوری شخصیتشو خُرد و له میکنید!
همونجور که دوست دارید خودتون و شخصیتتون مورد قبول باشید شخصیت همسرتون رو هم قبول داشته باشید!
مهارت های ارتباطی و اجتماعی رو یاد بگیرید و تغییر رو اول از خودتون شروع کنید.
مستقیما به طرف نگید خوشم نمیاد، اینجوری کنی دوستت ندارم، اینجوری باش که بخوامت!!!
اینجا صراحت لهجه بهتون کمک نمیکنه بلکه بدتر میکنه و اکثرا هم یه جواب میشنویم اونم اینکه...من همینم که هستم مگه از اول ندیدی؟؟؟
پس با ملایمت و غیر مستقیم در رفع عیوب همدیگه تلاش کنید!
باور کنید اینجوری خیلی از مشکلات حل میشه!
نمیدونم چقدر با حرفام موافقید...
خوشحال میشم نظر بقیه دوستان رو هم بخونم!
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط Yasaaaaaaa
